Arkadaşlar, burada amacım Dodan'ı ve yaptıklarını savunmak değil. Hata "O Ses Türkiye'nin Kürtçesiz Kürt starları" diye bir yazı da yazmıştım hatırlayanınız vardır belki. Ama bazı şeyleri de çok abartmamak gerekir. Dodan, açıklama yapana kadar herkes Dodan'ı savundu.

Dodan'ın Kürtçe şarkı söylerken elinden mikrofonun nasıl alındığını eleştirdi. Belki de hiç açıklama yapmazsa kahramanlaştırabilirdik bile. Ama Dodan çıktı ve meselenin Kürtçe olmadığını işletme olduğunu falan filan bir şeyler söyledi. Birçok kaygıyla yaptı o açıklamayı. İşini kaybetme kaygısı, şöhretleştirildiği alandan uzaklaştırılma korkusu, beli bir alana itilme korkusu gibi birçok korkudan ve endişeden bahsedebiliriz. Ben bu korkuları ve endişeleri çok insani buluyorum.

Mesele hakikaten Dodan değil başka herhangi biri de olabilirdi. İnsanlar neden korkuyor diye bir türlü anlam veremiyoruz değil mi?

Ama hepimiz korkarız. İçinizde hiçbir şeyden korkmayan birileri varsa ki bence imkansızdır onları bir sorgulayın. En saf duygulardan biridir korku ve yer yüzündeki bütün canlılar korkar. Kimi ekmeğini kaybetmekten korkar, kimi bulunduğu sosyal ve siyasal ortamı kaybetmekten korkar, kimi başkaları tarafından yenilmekten korkar, kimi fareden korkar, kimi sudan korkar, kimi havadan korkar, kimi babasını, annesini kaybetmekten korkar yani herkes korkar.

Dodan'dan bir devrimci bir kahraman falan mı bekliyordunuz da hayal kırıklığına uğradınız?

Bu Dodan'a hakaret eden, korkaklıkla suçlayanların bazıları, sosyal medya hesaplarının bir kısmını kapattı. Mesele bizim paylaştığımız bazı şeyler için özelden yazarak, "Bekir hocam valla çok güzel ama şimdi paylaşırsak başımız belaya girer kusura bakma" diyen bir kesim. Çözüm süreci zamanında herkes çok kahramandı, hiçbir şeyden korkmazdı. Bir haber yapardık, bir yazı yazardık yüzlerce, binlerce kişi paylaşırdı. Sonra süreç bir bozuldu herkes Dodan'ın yaptığı açıklama gibi oldu.

İnsanları korkuları üzerinden bu kadar rahat yargılamayın. Örneğin, yıllardır Eğitim Sen'de olup, açıklamalara katılan sonra ihraçlarla birlikte Eğitim Bir Sen'e geçen öğretmenleri, Tüm Bel Sen üyelerini, ve benzerlerini düşünün. Onlar çok daha eğitimliydiler, hata Dodan'a göre çok daha devrimciydiler. Sokakta birçoğu ile karşılaşıyorsunuz. Onların korkularını bir yere kadar anlıyorsunuz, anlayışla karşılıyorsunuz, hata süreç değiştiğinde tekrar onları davet edebiliyorsunuz.

Dodan gibi O Ses Türkiye yarışması ile tanınan normal sıradan bir kişiden kahraman ya da hain çıkarmaya çalışmayın. Sonuçlarını bile bile davranan bir Ahmet Kaya, bir Yılmaz Güney yüz yılda bir gelir. Beklentileri bu kadar yüksek tutmayın. Her şarkı söyleyene de sanatçı demeyin. Çok değerli gerçek sanatçılarımız var. Onlara sahip çıkalım. Onlara değer verelim. Önemli yazarlarımız var onların kitaplarını alalım. Birçok gazeteci ve ihraç edilen akademisyenlerimiz var. Onları takip edelim söylediklerini kulaklarımıza küpe edelim. Birilerini hainleştirerek kahraman olamayız emin olun.