Maçın Taktik Karmaşası
Amedspor–Boluspor maçında teknik direktör Sinan Kaloğlu’nun savunma hattına yaptığı “hokus pokus” hamleleri daha maç başlamadan çoğumuzu şaşkına çevirdi. Futboldan çok anlamadığımı düşündüğüm için, futbola hâkim olduğuna güvendiğim arkadaşlarıma bile “Bu kadro dizilimini ben çözemiyorum” diye mesaj attım. Sanki Murat sol kanat başlamıştı; acaba ben mi yanlış görüyordum?
Sinan hoca, Serik maçında yaptığı beklenmedik oyuncu tercihlerine benzer bir taktik oyununu bu kez daha geniş kapsamlı uyguladı.
Erken Gol ve Duygusal Yükseliş
7. dakikada bulduğumuz gol, bu karmaşıklığı benim gibi futboldan çok anlamadığını düşünen birçok kişi için bir anda önemsiz kıldı. Golün ardından sevincimiz, tutkumuz, hayalimiz adeta zirveye çıktı. Daha ilk dakikalarda “uçuş moduna” geçmiştik.
Devalasyon ve Motivasyon Çöküşü
Takım erken bir gol yedi ve Hasani’nin kameralara yaptığı “sus” işareti adeta soğuk su etkisi yarattı. Bu golden sonra takımın ahengi ve motivasyonu sanki olumlu uçtan olumsuz uçuruma doğru hızla çekildi. Bir nevi duygusal devalasyon yaşandı. Motivasyonun en tepede olmasının en tehlikeli yanı, düşüş anlarında zihinsel dayanıklılığı devreye sokamıyorsanız çöküşün kaçınılmaz olmasıdır.
Şehir ve Takımın Ruh Hali
Bir şehrin ruh hali ile taraftar grubunun niteliğinin takımın ruh haline yansıması kaçınılmazdır. Çünkü futbolcular şehrin kültürünün içine girer; şehir futbolcuların değil. Bu nedenle oyuncularımız da tıpkı bizim gibi duygusal reaksiyonlar gösteriyor, profesyonel olmaları gereken anlarda zorlanıyorlar.
Irkçılık Baskısı ve Maçın Sosyolojisi
Boluspor cephesinin Amedspor’a karşı tüm ırkçı duygularıyla sahaya çıkması artık tanıdık bir tablo. Amedspor’un rakipleri için bir “ırkçı nefret nesnesi” haline gelmesi kabak tadı veriyor. Teknik ekibin bu baskıyı ve hakem hatalarını öngörerek strateji geliştirmesi gerekiyor. Lig uzun bir maraton ve hâlâ şampiyonluk yarışındaki en güçlü adaylardan biriyiz.
Bu Mağlubiyetten Çıkarılacak Dersler
Amedspor yönetimi ve teknik ekip bu travmatik maçtan ders çıkarabilir, sağlıklı bir yüzleşme yapabilirse bu yenilgi bize güç katabilir. 2000’de Galatasaray’ın Chelsea’den 5-0 yenilip sezonu UEFA Kupası’yla tamamlaması; geçen sezon Beşiktaş’a 5-0 kaybedip ligi şampiyon bitirmesi bunun örnekleridir.
Bizim de yapmamız gereken kırıp dökmeden, ders çıkararak, yan yana durarak dayanışmayı güçlendirmektir. Şampiyonluk uzun bir maratondur; yönetim, teknik ekip, futbolcular, taraftar ve şehir kenetlenirse bu mağlubiyet yeni bir direnişin başlangıcı olabilir.