Petrolspor uzun zamandır yenilmezlik baskısının sancılarını taşıyordu. Teknik direktör bu psikolojik yükü oyunla aşma çabasını bir an olsun bırakmadı. Dengeli yapısını hem dinamizm hem de kaliteyle güçlendirme yolunda büyük çaba harcadı. Takım yeni dinamik düzene ayak uydurmaya çabalarken, bazı maçlarda oyunun dengesini yitirir hale geldi.
Yine de Karamanspor karşılaşmasına dek yenilgi nedir bilmedi. O maçta ise, özellikle ilk gole dek Petrolspor muhteşem bir akış ve enerjik bir kimlikle rakip kaleye baskı kuruyordu. İlk gol, takımın dinamizmi salt hücumda algıladığını ve geri dönüşlerde zorlandığını ortaya koydu.
Özellikle sol kanatta Feyyaz ile Onur arasındaki alan ve adam paylaşımındaki belirsizlikler, rakibe o bölgede fırsatlar doğuruyordu. Bir noktada Feyyaz ne kademeye giriyor ne de Onur'un terk ettiği alana hızlı dönüyordu. Bu savunma açığına sağ kanatta Ahmet, Batuhan ve Mert Örnek'in dağınık oyunu eklenince, takım kontra ataklara karşı iyice kırılganlaştı.
Karamanspor defansın göbeğini üçlü bir dizilişle kilitleyerek Petrolspor'u kanatlara itiyordu. Sağda Batuhan ile Mert Örnek hem kademe kuşatmasıyla boğuştu hem de bölgesel preslere boyun eğdi. Solda ise Mert Çapar kanallara inmeyi yeğlemeyip topu kendi etrafında döndürerek orta sahaya taşıyınca, bu Karamanspor'un toparlanmasına nefes aldıran bir oksijen çadırı gibi işliyordu.
Üç yetenekli ayak Emirhan, Emir Alagöz ve bilhassa Kubilay Yavuz, yaratıcı kilit paslar ile şaşırtıcı verkaçlar da tembelleşince, oyun rakibin kontrolüne kayacak gibi oldu. Atabey Çiçek, ayak içini bir kalas gibi kullanmaya devam etti. Kendisine atılan yerden her topu yumuşatarak, hamle alanına düşürmeyi başaramadı. Toplar ayağına bir kayaya çarpar gibi çarptı ve bu toplar her seferinde ona atılış amacından uzaklaştı. Ben Serdar Bozkurt olsam, Atabey Çiçek’e sırf ayak içlerini yumuşatmak için ona beş bin kez duvardan top sektirme cezası verirdim.
Maçın dönüm noktasını ve kaderini belirleyen tutum, top rakibe geçerken Petrolsporluların top ile rakip arasındaki mesafeyi küçümsemeleri ve o mesafede çoklu oyuncu ile direnç merkezi oluşturmamaları oldu. Oysa bu, ölümcül bir savunma kusuruydu. Top rakibe aktığında en az yedi oyuncunun topun gerisine yerleşmesi elzemdir. Karşılaşma bu ilkeye riayet edilmediği için yenilgiyle sonuçlandı.